ABRAHAM

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

ABRAHAM

Wiele lat po potopie żył na ziemi człowiek o imieniu Abram. Abram i jego żona Saraj byli dobrymi ludźmi. Kochali Pana Boga, modlili się do Niego i starali się wypełniać Jego wolę. Nie byli jednak szczęśliwi. W ich domu brakowało dzieci. Mimo to Abram i Saraj nie tracili nadziei i wytrwale prosili Boga o potomstwo.

Pewnego dnia Abram patrzył na gwiazdy, których było na niebie tak wiele, że nie mógł ich policzyć. Wtedy przemówił do niego Pan Bóg i obiecał mu, że jego żona urodzi syna. Pan obiecał też Abramowi, że; rodzina stanie się bardzo duża i będzie w niej tyle dzieci, że nie będzie ich można policzyć, tak samo, jak nie da się zliczyć gwiazd na niebie i ziarenek piasku na wybrzeżu morza.

Potem Bóg nakazał Abramowi opuścić dom i udać się w drogę do krainy, którą dla niego przeznaczył. Abram opowiedział Saraj, co się wydarzyło. Załadowali swoje rzeczy na wielbłądy i wyruszyli w drogę. Uwierzyli Panu Bogu. Zaczęli oczekiwać spełnienia Jego obietnicy Pan Bóg zmienił im też imiona: odtąd Abram nazywał się Abraham, co oznacza „Ojciec Wielu”, a jego żona Sara - to znaczy „Księżniczka”.

Rok później, obietnica Pana Boga spełniła się. Sara, pomimo podeszłego wieku, urodziła syna. Razem z Abrahamem dziękowali Panu Bogu za ten wielki dar. Dali chłopcu na imię Izaak, to znaczy „On się śmieje”, na pamiątkę wniesienia przez niego do ich domu wielkiej radości.

WEDŁUG KSIĘGI RODZAJU